Verhuizen

door | 28 januari 2022

Na een goede nacht, eerst op 2,5 en later op 2 liter zuurstof weer een nieuwe dag voor Nina in het ziekenhuis. De verzorging rondom haar button doet vreselijk veel zeer, gelukkig loopt de voeding in de buik inmiddels goed door. Die druk is zij kwijt. Maar door de pijn, houdt Nina in met hoesten en dat heeft weer negatieve invloed op het slijm, zuurstofwaarde etc. In de ochtend blijven we dan ook hangen op 1-1,5 liter zuurstof.

En dan ineens wordt er verteld dat we moeten verhuizen naar Fauna, Nina haar vaste kinder(oncologie)afdeling in het ziekenhuis. Nina wil maar wat graag. Maar mama heeft wel even wat vraagtekens. Normaal moeten wij heel wat moeite doen en overredingskracht tonen om Nina van de IC naar Fauna te krijgen, nu is zij nog in mindere conditie en waarden en ineens moeten we. Maar al snel hoort mama dat er 4 andere kindjes opgenomen moeten worden op de IC en als Nina geen ruimte maakt, er een ander kindje overgeplaatst moet worden naar een ander ziekenhuis mogelijk. Na kort overleg met de arts, besluiten we te gaan verhuizen. Mama kreeg 10 minuten, dus het was aanpoten, maar we zijn over! Als we de IC afrijden, komt er nog een grote Greetz doos aan, die op de nieuwe kamer maar uitpakken. En precies op het moment dat papa in het ziekenhuis aankwam, reden wij de nieuwe kamer in. Uiteraard gaat eerst het grote pakket open, weer een mooie ballon om de kamer mee op te fleuren, met daaraan vast een hele grote kaart! Nina weet direct van wie die kaart is, want SNOLLEBOLLEKES staat op de voorkant! Nina kan de voorkant al zelf lezen (knapperd), de binnenkant is nog wat moeilijk, maar papa en mama lezen voor dat Nina in 2023 weer naar de Snollebollekes mag. Nina is heel bij! Al vraagt ze wel gelijk of we dan weer met de limousine gaan, ja met papa zijn limousine! Verwende kleine meid ;-)!

En terwijl papa en mama een plekje zoeken voor alle spullen, deze kamer is namelijk een heel stuk kleiner, is daar de pedagogisch medewerker waarmee Nina heerlijk gaat knutselen aan een klein tafeltje met een klein stoeltje. Uit bed dus! Jippie!

Daarna vliegt mama in sneltreinvaart terug over de snelweg, eerst langs de teststraat en daarna de jongens ophalen. Papa en Nina gaan er een gezellige middag van maken. Huis is ook voor Nina inzicht. Tot morgen nog door met de antibiotica. Afhankelijk hoe zij qua zuurstof is en wat papa en mama veilig voelen, wordt het zaterdag of zondag naar huis, als Nina zo doorzet met opknappen.

Wordt vervolgd….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *