Het jaar 2023 is weer voorbij gevlogen. Dat de tijd voorbij vliegt is een cliché, dat ik veel om mij heen hoor. Maar voor mijn gevoel glipt de tijd door mijn vingers sinds de diagnose van Nina.
De eerste jaren na de diagnose stonden in het teken van veel opnames. Veelal ongepland en soms met een grillig verloop. Tijdens de opnames werden wij geleefd door zorgen en angst. De tijd ging aan ons voorbij. Doordat Nina een hersentumor heeft, zijn wij ons ook bewuster van de tijd geworden. Want ineens realiseer je je nog meer dat de tijd niet voor eeuwig is. Vooral in het lotgenotencontact via de social media lees ik berichten van ouders die afscheid hebben moeten nemen van hun zieke kind. Waarbij de tijd samen is stilgezet. Mijn grootste angst is bij hun werkelijkheid geworden en daardoor proberen wij de tijd samen nog meer te koesteren.
Leven in het nu
Vorig jaar werd Nina met de zoveelste longontsteking opgenomen, net na kerst. Wij maakten plannen met de artsen over hoe wij als gezin de jaarwisseling samen konden doorbrengen. Als door een wonder herstelde Nina spoedig en mocht zij met de nodige zorg en medicatie op oudjaarsdag naar huis! Als verrassing hadden wij wat vuurwerk gekocht om deze thuiskomst te vieren. De vuurpijlen gingen al om 21.00 uur de lucht in. Nina genoot! En wij dus ook. Wij waren samen en als compleet gezin thuis tijdens de jaarwisseling. Manlief en ik proostten samen op dit moment. Want na al die onvoorspelbare, roerige jaren, leven wij in het nu. Niet in de verledentijd of de toekomstige, maar nu. Want we weten nooit wat er morgen gebeurd.
Tijd op pauze
2023 was een bijzonder jaar, met een record voor. Nina: geen opnames voor haar! Het jaar bestond uit heel veel goede dagen voor haar en daar hoort ook een kraal bij. Want hoe naar de ziekte ook is, er zijn ook goede momenten en dagen. Mij lukt het de goede momenten te zien, door af en toe even de tijd op pauze te zetten en enkel het positieve op dat moment te voelen. En doordat Nina nu minder opnames heeft, heb ik als zorgmoeder ook meer goede dagen. Er begint heel langzaam ruimte te komen om de angst en zorgen even te parkeren en plaats te maken voor tijd voor mijzelf. Waaronder het schrijven van deze blogs. Met Nina benoemen wij voor het slapen gaan altijd de goede momenten van de dag en samen rijgen wij op hele speciale goede dagen een mooie roze kraal aan haar Kanjerketting, welke staat voor een ‘goede dag’.
Ik hoop dat het jou gegund is om de komende feestdagen samen met je naasten te vieren. Hopelijk zijn dit goede dagen. Proost op de mooie herinneringen samen en momenten met elkaar!
https://www.kanjerketting.nl/nieuws/blog-lisette-een-goede-dag