De nacht bij Nina is weer goed verlopen, in de zin van geen zuurstofdips of andere onrust. Wederom na een nies en snel wat slijm weg zuigen uit de mond van Nina, zat zij zeer ruim in de saturatiewaarden. Omdat er deze nacht een co2 meting was, was er verder nog niet afgebouwd in zuurstofwaarden.
In de ochtend vroeg Nina wakker moeten maken door een vingerprik, wie dat toch ooit verzonnen heeft. Heel zielig om zo wakker gemaakt te worden, maar ja het moet zeggen we dan maar weer. Gelukkig doorstond Nina dit heel dapper en gingen we daarna samen Frozen 2 kijken!
Helaas was co2 rond de 7, wel heel stabiel, maar te hoog voor wat het moet zijn. Co2 is de stof die je uitademt en als dit niet goed lukt hou je teveel co2 in je lijf, waarmee je jezelf kan vergiftigen. Bij Nina komt dit door de slaapapneu’s die zij heeft, welke waarschijnlijk veroorzaakt worden doordat de tumor tegen de hersenstam aan zit en hier wordt de ademhaling geregeld. In de nacht worden er niet genoeg prikkels afgegeven om te blijven ademen.
Dit maakt dat er vanochtend met elkaar besloten is om Nina voor nu weer te laten slapen met het beademingsmasker in de nacht, zoals zij ook al thuis deed. De komende dagen zal er verder afgebouwd worden qua zuurstof overdag, vandaag al een aantal periodes van de optiflow op ‘gewone’ zuurstof, met goed resultaat. Co2 goed in de gaten houden en ook goed observeren wat het slijm na een nacht met de kap doet.
Gelukkig merken papa en mama dat het slijm niet meer is zoals op het hoogtepunt van het virus. Je merkt dat het virus nu echt uit haar lichaam aan het gaan is. Ook merken papa en mama dat het herstel hiervan veel sneller is, dan voor de diagnose dat Nina niet meer mag eten/drinken en gebruik hoestmachine. Deze middelen te samen hebben dus positief effect ook hier op, zo lijkt het.
Het middel tegen de psychische onrust wordt steeds verder afgebouwd, helaas merken wij na elke gift nog steeds een afgevlakt en timide meisje! Nog een paar dagen en dan is die troep ook klaar!
Nog niet naar de kinderafdeling en misschien ook helemaal niet. Waarom niet? Omdat met de kapbeademing je eigenlijk op de IC hoort, maar omdat wij zo bekend zijn hiermee en papa of mama altijd blijven slapen, kunnen we vaak toch naar de kinderafdeling. Maar nu even niet, want deze opname kan dan ook gebruikt worden voor goede observaties, metingen etc voor een plan op lange termijn (denkend aan wel/niet kap bij een volgende verkoudheid etc). Papa en mama vinden dit prima, de kamer is fijn op de IC, bed slaapt beter dan op kinderafdeling en Nina mag de lange gang op om te spelen en bewegen, dus dat is fijn!
Vandaag was ook de wisseling van de wacht. Papa kwam vlak voordat de artsenvisite begon, samen hierheen en mama nam ten overstaan van de aanwezige artsen afscheid van papa, want die moest snel naar huis om de jongens van school te halen. Vele dikke knuffels en kussen aan Nina gegeven, die heel verdrietig was dat mama weer ging. Maar gelukkig is het met papa ook gezellig!
Er kwam een cadeautje van de thuiszorg zusters! Nina wilde meteen de kamer donker maken om te zien wat de ‘zaklamp’ kon! Heel blij is zij hiermee, dank jullie wel! En er kwam ook nog een hele grote hond, die een baasje zocht die voor hem gaat zorgen. Inmiddels heeft de hond al een halsband en riem. Er kwam van Nina haar psycholoog nog een envelop vol stickers, plaatjes, kleurplaat etc. Dus Nina wordt niet vergeten en zij geniet ontzettend van al die verwennerijen! Na de opname zal Nina weer opnieuw moeten afkicken van het niet dagelijks krijgen van cadeautjes, kaartjes etc!
En thuis gingen Max en mama samen Carrot ophalen bij de dierenarts, die was vandaag ‘geholpen’. Max vond het maar niets dat hij niet gewoon druk kon doen bij Carrot, maar ging hem uiteindelijk liefdevol verzorgen. Hij slaapt veel, maar eet en drinkt goed. En zo wisselt mama van de ene naar de andere patient!
Ook de verbouwing gaat gewoon door. Ineens staat er een begin van een muur! Het begint vorm te krijgen. Max vond het knap dat die meneer dat allemaal in zijn eentje had gedaan vandaag! Het is net lego, gewoon doorstapelen!
De rest van de middag deden Max en mama niet zoveel. Max baalde, want de Donald Duck was niet bezorgd, hopelijk komt die morgen. Wel een kaart van nina, de jongens vonden dit super lief! Dan maar samen spelletjes doen, maar mama viel in slaap! Oeps! Vanavond dus vroeg naar bed en morgen hopelijk allemaal weer een goede dag!
