September verliep eigenlijk heel soepeltjes. Mama had een optreden met haar koor. Maar ging ook heerlijk naar het strand met en zonder jullie! Want daar waren we nog niet geweest dit seizoen.
We genoten samen op de kermis, want daar willen jullie alle 3 zo graag naar toe!
Maar jij ging ook samen met mama naar het Zwanenmeer in theater Carré. Je keek je ogen uit en genoot volop!
Ook kwam daar eindelijk je boek, van Thomas, Rutger en Paco waar ze zo lang naar uit had gekeken en zelfs een aftelkalender voor had gemaakt!
Maar ook mocht je naar het AMC voor iets leuks! En wel een hele leuke ochtend met Flemming en kunstenaar JEEJ. Je vond het wat spannend, maar je durfde zelfs aan Flemming om zijn handtekening te vragen in je vriendenboekje. Maar dat vond hij niet genoeg en vulde samen met jou alle vragen in! Trots liet je deze aan iedereen zien.
Maar ook waren er wat mindere momenten deze maand. Want wat ben je af en toe verdrietig als jij jezelf op de foto ziet, door de camera of in de spiegel. Je kan dan heel goed vertellen dat jij jezelf niet mooi vindt omdat je scheef bent. Mama kan niet anders dan dat beamen, maar probeer ook de mooie kanten van je te benoemen. We knuffelen, troosten wat wij kunnen. Maar weg nemen van deze werkelijkheid kunnen wij niet.
Net als dat de angst voor zwemmen weer groot is. Je bent weer bewusteloos geraakt bij het onder water zwemmen. Een grote schrik voor de zwemjuf weer. En omdat jullie in het diepe waren, kostte het nog aardig wat moeite om jou naar de kant te krijgen. Maar na een paar flinke tikken van mama op je wang, kwam je bij. Je was helemaal ontdaan en kon goed vertellen dat het niet lukte om adem te halen door die nieuwe zwembril. Het blijkt dat je net als in je slaap ook bij je adem inhouden geen seintje krijgt dat je weer door moet gaan ademen. Met de zwemjuf maak je de les erna duidelijke afspraken na hoeveel slagen je adem gaat halen en is houdt goed toezicht! Zal het A diploma ooit komen????
Een paar dagen na deze gebeurtenis gaan we op uitnodiging van het Prinses Maxima Centrum naar Duinrell en mogen ook 2 uurtjes zwemmen in het Tikibad. We horen je hier niet over zwemangst en met heel veel plezier ga je met papa of mama van de glijbanen die voor jou geschikt zijn af. We maken er een super gezellige dag van. Het weer was echt top! Je ging zelfs mee in een paar achtbanen en de Splash. In eerste instantie was het allemaal even spannend, maar uiteindelijk vond je het heel erg leuk. Met de Splash als hoogtepunt!
En toen reden wij van de week naar het PMC samen. Na de file, zo dacht mama, helaas! Bleek die ochtend een van de drukste ochtenden te zijn van 2023 met ‘monsterlijke files’. Iets te laat arriveerden wij, maar we waren niet de enige die verlaat waren. Na heel veel afspraken: röntgen, aanprikken, gesprek oncoloog, hartecho, MRI, naald verwijderen, konden wij aan het einde van de dag aansluiten aan de files van de avondspits. Het zat ons verkeerstechnisch niet echt mee. Maar samen maakten we het er het beste van en na 2 uur in de auto kwamen wij vermoeid thuis.
Helaas volgde een zeer onrustige nacht. Je was van de week al wat koortsig, maar dat zette toen niet door. Nu wel helaas. Daarom even dagje thuis van school gebleven om bij te komen van slecht slapen en een vermoeide dag ervoor. Mama was inmiddels ook goed verkouden, dus de artsen die mama telefonisch sprak wisten wel dat het echt om een virus moest gaan.
De oncoloog belde ons in de avond met de uitslag van de MRI. De tumor is niet stabiel, helaas. Ze had het meer over een wolkachtige aankleuring. Noemde het ook niet echt groei. En omdat jij zelf ook weer gegroeid bent, gaat de medicatie weer een beetje omhoog. Nu duimen dat dit weer zijn werk gaat doen.
En zo hobbelen wij voort,…. Spanning blijft ons achter volgen. Net als de virussen, maar het lukt ons nog steeds om dit zonder opnames te rocken! Dat is dan weer het positieve aan deze maand! We gaan het najaar tegemoet vol virussen, dus fingers crossed dat jij snel herstelt bent van je huidige virus en dat het daarna weer rustig wordt in huize Zon!
Spannend zeg dat zwemmen. En lieve nina, je wordt steeds groter en moet dan ook steeds dapperder zijn. Wat knap om te zien dat jou dat ook nog lukt. Het valt niet mee maar je kan het. Samen met mama en de stoere mannen van jullie gezin. Een dag tegelijk <3 💋