Het was een vermoeiende week voor Nina. Qua gezondheid en energie ging het helemaal zo slecht nog niet. Nina ging met plezier naar school. Maar het was druk allemaal. Woensdag zelfs een dag met 31 kinderen ipv 19, een andere juf was ziek en de helft van de klas kwam er bij Nina bij. Dan nog de spanning voor de naderende vakantie en de Koningsspelen. Opvallend is wel dat Nina heel goed kan aangeven als zij moe is. Zelfs tegen haar vriendinnetjes zegt zij op school ‘Ik kan toch niet spelen vanmiddag, ik ben moe!’…
Donderdag slaat Nina ineens met 180 graden om. Van veel en waterig slijm, naar ineens bakken met groen en dik slijm. Waar komt het vandaan???? Het leek erop dat Nina zich in de middag, door vemoeidheid (?) veelvuldig verslikt heeft. Maakt dat, dat Nina ineens zoveel groen slijm heeft? Ook is er wat verhoging en Nina gaat snel naar bed. Uiteindelijk komt zij met 2,5 liter zuurstof goed de nacht door. De volgende ochtend kost het even moeite om het vast gekoekte slijm van de nacht er weer uit te krijgen. Met een krappe saturatie maar naar school, want Nina wil de Koningsspelen niet missen. Vooruit dan maar en ach beweging is goed om het slijm los te maken. Gelukkig goed gegokt, want Nina geniet, slijm komt goed los na het beklimmen van de stormbaan met juf en saturatie zonder zuurstof weer ruimschoots. Zelfs de nacht zonder zuurstof geslapen.
Maar wat wel verontrustend is, is dat Nina haar buikje steeds dikker wordt en pijnlijker. Zaterdag en zondag hier ook heel veel last van. Gelukkig helpt een paracetamol spiegel, maar voeding moet heel heel heel rustig gegeven worden, anders gilt ze het uit. Onverwachtse bewegingen zijn ook niet mogelijk. En mogelijk dat Nina hierdoor ook lager in haar zuurstofwaarde zit, want de buik zit tot ongeveer aan haar borst en duidelijk in de weg. Daarom ook het weekend over dag zuurstof en ook in de nacht. Temperatuur schommelt, vanochtend zelfs 39, maar vanavond was die gelukkig weer 37. Het blijft kwakkelen. Al even contact gehad met de longarts, zowel zij als wij vermoeden dat mogelijk de pancreas weer opspeelt. Laten we hopen van niet! Wat een ellende en pech weer voor ons kleine meisje!
Gelukkig geniet ze ook van leuke dingen. Zo regelt zij zelf een speeldate met haar grote nicht! Wil zij net als zij ook 2 vlechten in haar haren. Ze regelt kleurplaten om naar hartenlust te blijven kleuren, knipt en plakt er op los. Crost het hele dorp door op haar step met papa aan haar zijde of hangt af een kabelbaan. Maar is na zo’n avontuur helemaal op en kruipt het liefste zo dicht mogelijk bij mama of papa op schoot en luistert naar het voorlezen uit haar favoriete boekjes.
De jongens gaan zoals altijd lekker. Max had duidelijk een verwerkingsweek, zijn knuffel was ‘ernstig’ ziek, had hoge koorts en Max was echt ongerust over wat er toch met hem was. Papa en mama namen dit maar heel serieus en gingen mee in dit spel. Gelukkig is zijn knuffel weer opgeknapt en is zijn tijdelijke bedje beneden ingenomen door Carrot! Dex speelt lekker met zijn vrienden, al baalde hij dat hij grootste deel van de week zonder zijn beste vriend moest doen. Die zat met corona thuis. Gelukkig hadden ze een manier gevonden om toch elke avond even bij te kletsen! Dex nam zijn eigen stoel mee en zat zo op de stoep voor het huis en zijn vriend zat voor zijn voordeur op een stoeltje. Ook kwam er nog een logee, want ondanks dat Nina wat slechter ging, moest daar zo aan het begin van de vakantie wel ruimte voor zijn! Wat een gezelligheid, al gingen de heren wel laat naar bed, want Lego Masters was veels te leuk met Star Wars thema. Dus maar even afkijken dan en gelijk met papa en mama naar bed ;-)!
En zo was de week weer voorbij gevlogen. Op naar weer een nieuwe week, duimen dat Nina gaat opknappen! Ohja en zoek je een manier om te knuffelen? Oma en Max hebben de oplossing!
