Kerst

door | 27 december 2022

De aanloop naar kerst was mooi en je hebt volop genoten, je bruiste van de energie en ging overal vol voor. Op school waren er leuke activiteiten rondom kerst, met z’n allen naar de kerk om samen te zingen en door het donker in een rij van lichtjes wandelend naar school voor het kerstdiner. Zelfs jij genoot daar, ondanks dat jij niet mag eten.

Eerder ook al zo genoten van mama haar optreden met een koor in dezelfde kerk, al zingend vertelden wij het kerstverhaal. Je zat op rij 1 en straalde! Samen met je broers klapten jullie om het hardst toen mama aan kwam lopen door het gangpad en we hadden nog geen noot gezongen, de hele kerk deed met jullie mee! Samen na afloop nog een kaarsje opgestoken voor alle kindjes die ziek zijn of niet meer bij ons zijn.

Maar je werd ook nog verrast met een gepersonaliseerd filmpje van je grote idool Rob Kemps van Snollebollekes. Eindelijk was het je grote vriend Martijn gelukt om hem te strikken om even iets op te nemen. Je straalde van oor tot oor toen je deze ontving en iedereen die maar wilde, mocht het filmpje zien.

Op school ben je enthousiast en probeert waar kan met vriendinnen af te spreken. Staat op je handen bij de gymles. Maar je zet vooral hele grote stappen bij zwemles. Ineens durf je onder water, oké met zwembril en neusknijper, maar dat maakt niet uit! Je doet het en vindt het helemaal te gek. En zo haal je nog even voor de kerstvakantie je ‘kikker zilver’ diploma, een mooi aanloop richting je A diploma. Het was even de vraag of je dat zou redden, maar de meester is er inmiddels van overtuigd dat je het technisch gezien kan, nu vooral conditie gaan opbouwen.

Met oma, tante Jessica en mama rijd je helemaal richting Ahoy in Rotterdam voor musical the Cats. Mama was daar 3 jaar terug met broer Dex geweest en jij wilde ook zo graag. Om jou echt alles goed te laten beleven, hadden wij kaarten voor de eerste rij geregeld en daar zat je te genieten! De musical was in het engels, maar mama had van te voren het verhaal verteld en je kende hem ook al van de film. Bij elk liedje fluisterde mama in je oor welke kat er voorgesteld werd. De katten zochten duidelijk oogcontact met je, waar je een beetje verlegen van werd, maar ook intens van genoot! Wat een mooie herinnering voor het leven!

De vrijdag voor kerst, was er een geweldig leuke Triple WinterWonderland van papa zijn werk. Er was genoeg te doen en te zien en ook hier genoot je, samen met je broers, van! Schaatsen, knutselen, silent disco, rodelen etc etc etc.

En de extreem drukke week sloten wij af met een bezoekje aan Suger City, want daar zat jouw juf ‘opgesloten’ in een glazen huis voor het goede doel. Juf deed dit voor KIKA! En er was al zoveel geld opgehaald tijdens de Kika Korte Broeken actie op school, wel €5745,-! Mama had aan je gevraagd hoe je het vond al deze aandacht voor KIKA, voor het Prinses Maxima Centrum, voor jou. De verhalen over kanker, over andere kinderen met deze ziekte. Maar je vond het fijn en was blij dat dit gebeurde. Je droeg dan ook de missie 538 trui met trots, net als je broers en papa en mama.

En toen was het dan eindelijk vakantie, eindelijk kerst! Alleen niet de kerst waar wij op gehoopt hadden. Broer Dex was al 2 weken aan het kwakkelen met een flinke verkoudheid waar hij echt beroerd van was. Broer Max ging wel, maar ook hij niet 100% fit. Papa en mama waren al bang dat deze verkoudheid ook jou zou treffen en dat deed het ook. Kerstnacht kreeg je extreem hoge koorts en dat hield eerste kerstdag aan. Toch geen overprikkeling van alles drukke feestelijkheden. We begonnen in ons glitterpak, maar al snel liepen we in ons joggingpak rond. Je sliep veel en kon nauwelijks omhoog komen. Na een redelijke nacht, leek je even beter te gaan, tot je opstond. Duizelig, oorpijn, hoofdpijn en weer hoge koorts. In de middag leek dat weer wat te minderen en had je wel zin in een wandeling buiten met de rolstoel. En daarna kon je ook rechtop zitten. Maar helaas lukte het je niet om aan het kerstdiner te zitten. Nou ja diner… jij had je er erg op verheugd. Eerste kerstdag hadden papa en mama alles afgezegd en tweede kerstdag hadden papa en mama ook niet ergens zin in. Maar voor jou de tafel netjes gedekt. We konden net een foto met z’n allen maken (in joggingpak) en daarna stortte jij in en legde mama jou heel snel in bed. De jongens aten alleen en terwijl papa en mama nog wat aten, deden we nog een spelletje met z’n vieren.

In de nacht werd je steeds slechter, meer zuurstof had je nodig, je temperatuur bleef maar zo torenhoog en je hartslag daalde niet meer. Sterker nog die werd torenhoog! Je lijfje moest heel hard werken! Mama had de verpleegkundige de hele nacht al in de weer horen gaan en om 6u werden papa en mama gehaald voor overleg. Nou dat werd bellen met het AMC en een half uur later lag je in de ambulance. Met zwaailichten richting het AMC.

In de shockroom werd je opgevangen, klinkt heftig, maar voordeel was dat je hierdoor gelijk gezien werd door een IC arts. Meteen testen op corona, griep en RS virus, maar allemaal negatief. Omdat je veel zuurstof nodig had, je temperatuur torenhoog was, net als je hartslag moest je opgenomen worden en hoefden wij niet lang te wachten op de SEH. De kranten staan namelijk vol van hoe vol deze is, net als de IC’s met kinderen met luchtwegproblemen. Het laatste plekje werd aan jou gegeven! Gelukkig maar! En daar lig je nu, intens verdrietig dat je opgenomen bent, maar anderzijds gaat het ook langs je heen. Je slaapt veel. De verwarming hoeft niet aan, want je geeft bijna licht van warmte. Je hartslag neemt wat af gelukkig! Je krijgt zuurstof via optiflow (Optiflow is een apparaat dat veel zuurstof en een hoge druk (hoge flow) kan geven) en inmiddels gestart met antibiotica. Je ontstekingswaarde en witte bloedcellen laten zien dat er ook een bacterieel component inmiddels speelt. Grote kans dat het begonnen is met een virus, maar dat in het slijm/snot een bacterie kans heeft gezien om lekker te nestelen. Nu duimen dat je niet verder uitgeput raakt en dat de antibiotica snel effect gaat hebben, zodat je snel weer opknapt! Snel naar huis zal er niet in zitten. Want uit ervaring weten wij dat deze antibiotica’s vaak via het infuus gegeven moeten blijven worden en antibiotica voor thuis is ook niet even geregeld. Maar eerst maar opknappen lieve prinses!

Een gedachte over “Kerst

  1. Astrid

    Lieve schatten ,wat heftig ,heeel🙏🏼Heeeeeeel veeel sterkte🍀en dat deze nare droom heel gauw voorbij gaat .
    Dikke kus💋

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *