En wij gaan nog niet naar huis, nog lange niet…

door | 5 april 2020

Deze week geen uitspraken over wanneer eventueel naar huis. Mocht het zover zijn, dan zullen papa of mama dit op het blog zetten.

Sinds vorige week zondag heeft Nina koorts en deze houdt zij helaas. Ook stijgt langzaam aan de ontstekingswaarde in haar bloed, alleen de grote vraag is waar het vandaan komt. De dokters zijn druk aan het zoeken naar een verklaring hiervoor. Eén van de opties zou zijn dat de porth a cat van Nina aan het ontsteken is. De ‘naald’ die erop zit wordt wekelijks verwisseld, geen leuk klusje, maar Nina doet dat fantastisch en deze week helemaal. Want wat een verrassing dat Tom, de pedagogisch medewerker van het Prinses Maxima Centrum (ligt naast het WKZ) komt voor de afleiding! Nina en Tom hebben elkaar met kerst voor het laatst gezien en het is voor Nina gelijk weer dikke mik! Wat is zij blij hem te zien!!!!

En dan is er ook nog het oogje wat niet goed sluit en niet goed afgeplakt kan worden in combinatie met de beademingskap. Daarom ging Nina samen met mama en de verpleegkundige woensdag naar het naastgelegen ziekenhuis. Het was opvallend druk bij de spoedpoli van oogheelkunde en na 5 kwartier, 3x vragen aan de dokterassistente, was Nina eindelijk aan de beurt. De oogarts haalde de professor zelf erbij en die vond haar oogje wel wat zorgelijk. Haar hoornvlies is wederom beschadigd, nu door dubbelgevouwen wimpers die door het afplakken in haar oog hebben gezeten. Er wordt een hard beschermlens in haar oog geplaatst en donderdag terug komen.
Maar omdat Nina zo lang moest wachten tot zij aan de beurt was, mistte zij de bingo! Gelukkig deed haar kamergenootje en de pedagogisch medewerker ook voor haar mee en wist haar kamergenootje heel goed welke prijs Nina zou willen hebben: my litte pony! Wat was Nina blij dat zij deze gewonnen had!

Donderdag kreeg Nina eerst een woede aanval toen de fysio onverwachts voor haar neus stond, net toen zij lekker aan het spelen was. Even later naar de oogarts weer voor controle. Deze besloot dat de wimpers afgeknipt moesten worden, om meer schade te voorkomen. Maar ja hoe leg je dat aan Nina uit! Het was zo gebeurd, maar vlak voordat het klaar was, viel Nina weg. Plas liet zij lopen en met de verpleegkundige legde mama Nina snel op de grond. Daar kwam zij gelukkig weer bij en wederom een woede aanval. Iedereen was zich rot geschrokken en Nina is terug op de afdeling nagekeken. Maar tot dusver lijkt het erop dat Nina door de stress en het niet willen van iets, de woede aanval krijgt, maar ook mogelijk die wegraking.

En zo kwakkelt Nina wat door, samen met papa of mama. Tijdens de koortspiek is Nina echt heel ziek en volgend moment kan zij weer gezellig kleuren, knutselen etc. Van de week een paar keer school gehad, samen met haar kamergenootje en zelfs werden er plannen gemaakt om nagellak middag te houden. En ondanks de hoge koorts van Nina, wilt zij toch heel graag gekleurde nageltjes met glitter. Ook wordt Nina (en mama) nog verwend door een lieve mevrouw met een leuke webwinkel: een mooie dromenvanger voor boven het bed en wat leuke haarspeldjes, armbandjes en een ketting. En mama draagt nu het hele gezin bij haar op een mooie armband! Want jeetje wat missen wij elkaar!

De jongens doen het super, maar bij hun valt het zwaar dat Nina toch weer niet thuis komt. En groots verdriet vooral bij Dex als hij vriendjes buiten voor op het plein ziet spelen. De dagen worden gevuld met school, maar ook met gamen en gelukkig met heel veel buiten zijn! Tante komt het terras onder handen nemen en zet de bloemetjes buiten. Vriendin komt een kopje thee op afstand in de tuin drinken. Vanavond zelfs buiten gegeten en een half uurtje later naar bed, want met mama nog even een soort verstoppertje in de tuin gespeeld!

En zo gaan wij weer een nieuwe week in, een week met mooi weer, met nieuwe schoolwerk, maar ook een week vol met onzekerheden. Een week waarin wij elkaar moeten missen en extra missen vanwege de richtlijnen met betrekking tot corona virus, de week waarin papa en mama elkaar even vluchtig een knuffel geven bij het uitwisselen van de autosleutel. Een week waarin de beademingskap verder gaan fine tunen, nu vooral op comfort. De glucose verder reguleren (neigt nu naar te hoge waarden, maar dat kan ook door de koorts komen) en dan die koorts zelf. Hopelijk komen er antwoorden en oplossingen. Volgende week Pasen, het 3de jaar op rij dat Nina Pasen in het ziekenhuis viert????

2 gedachten over “En wij gaan nog niet naar huis, nog lange niet…

  1. Inge

    Ach , wat een onzekere tijd weer. En al zo lang voor jullie. Goed om te lezen dat ze tussen de slechte momenten ook geniet en lekker beweegt, zoals op het fietsje op de foto. Hou jullie taai (ach dat doen jullie al zo lang).
    Tot ziens, Inge

  2. Joyce

    Beste Lisette,
    Een knuffel uit Alkmaar van ons. We denken aan jullie en hopen op verbetering, zodat Nina naar huis kan.
    Liefs Marcel, Kyan, Dean en Joyce

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *