Gisterenavond was het even spannend bij Nina. Nina had toen al 8 uur geen slaapmiddel gehad en de verpleegkundige wilde graag Nina even zonder kap hebben (wel met zuurstofkapje vlakbij haar mond/neus) en met haar kletsen om te kijken hoe dat ging. Ze vond haar traag in haar spraak en ook slapjes in de ledematen. Neurochirurgen werden erbij gehaald, gelukkig vonden die haar neurologisch goed reageren. Ondertussen kachelde Nina ontzettend in en had echt moeite met de luchtwegen. Saturatie daalde vreselijk en er werd alweer gesproken over intuberen. Gelukkig gaven ze Nina even de tijd om te herstellen van alle hectiek en stabiliseerde zij weer.
Achteraf was het ook wel logisch dat Nina wat slapjes was en wat trager, het slaapmiddel was nog geen 24 uur uit haar lijf en had nog de nodige uitwerking. Vanochtend heel vroeg riep Nina al ‘papa’ en gaf een paar keer aan dat haar deken niet lekker lag. En ook de rest van de dag hebben papa en mama goed contact met Nina. Communiceren is lastig met zo’n grote kap over je mond/neus, maar het lukt en anders gewoon weer met behulp van knijpen in de hand.
Vandaag ook hard aan de slag met het proberen te klaren van het slijm. Samen met de fysio proberen het slijm los te comprimeren, waarna de verpleegkundige het los gekomen slijm weg kon zuigen. Nina helpt mee door te hoesten. Ook gaat het bed voor een half uur nog even met het hoofdeinde naar beneden, waardoor het slijm naar boven loopt. Dit alles helpt ontzettend en wij zien weer mooie waarden van CO2 en ook saturatie (O2) is heel mooi, evenals een rustige hartfrequentie. Tussen de middag even een klein slaapje en verder is Nina de hele tijd wakker.
Nina moet helaas ook nog een nieuwe sonde, want deze is gesneuveld, zit helemaal verstopt. Wat een pech, maar de wisseling van sonde doet Nina heel goed. Dan ook maar gelijk even tanden poetsen, want dat is er al een paar dagen niet van gekomen en nu is toch de kap er even af. Nina geniet hier zichtbaar van en geeft aan dat mama nog niet mag stoppen, zegt zij thuis nooit ;-)!
Verder geniet Nina van het voorlezen door papa of mama. Ze moet lachen als mama met een grote Greetz doos komt, waaruit een mooie ballon schiet als wij de deksel open doen (dank Triple) en ook het luisterboek van Pim en Pom geeft haar veel rust. Verder houden papa en mama het rustig hier, sturen alle kletsende verpleegkundige of artsen de gang op en doen niets.
Papa en mama krijgen veel lieve berichtjes voor Nina toegestuurd, kaartjes door de brievenbus of pakketjes voor de deur. Papa en mama zijn hier blij mee en geeft veel steun. Ook hebben wij dagelijks een gezonde maaltijd met dank aan opa en oma en zelfs de was wordt geregeld uit het huis gejat om vervolgens schoon weer terug te krijgen. De tekeningen en cadeautjes voor Nina liggen ingepakt te wachten tot Nina deze zelf weer open kan maken, dat zal zij straks vast heel erg leuk vinden.
En zo is er aan het einde van dag 5 post ok toch een voorzichtige, kleine verbetering in de situatie.
Lieve Nina, ik hoop dat het snel wat beter gaat en dat je snel weer lekker naar huis mag, ik heb het er ook over in de klas en mijn klas wenst ook veel sterkte voor jou💪
Heel veel liefs, je nicht Anniek ❤️💋