Dag 4

door | 13 januari 2020

Na een rustige nacht, is dag 4 post ok aangebroken.

Situatie is ongewijzigd en aan het einde van de ochtend hebben papa en mama uitgebreid met de artsen om de tafel gezeten tijdens de ‘visite’. Hoofd probleem is het slijm wat niet weg kan. Medicatie helpt om het los te maken, maar Nina moet het zelf ophoesten of iets. Fysio gaat erbij komen. In dat slijm is longontsteking ontstaan, die wordt adequaat behandeld. Nina blijft met de kap ondersteund worden bij de ademhaling en ze krijgt de nodige zuurstof. Ook blijft zij slaperig gehouden. Soms is zij wat aan de oppervlakte en dan kunnen wij ook met haar communiceren, dit gaat middels het stellen van gesloten vragen en vragen of zij bij JA in ons hand wil knijpen. Dit gaat goed en zo komen wij een heel eind. Het lastige aan deze slaaptoestand is dat zij hierdoor nog niet kan mobiliseren of kan ophoesten. Sondevoeding is weer herstart en loopt heel rustig in over de gehele dag en nacht. Nina heeft door de beademing veel last van lucht in haar maag, dus deze moet met enige regelmaat eruit gehaald worden. Verder blijft kamer prikkel arm, dus er kan geen bezoek komen. Wij moeten vooral heel veel geduld hebben en wachten tot er zichtbare verbetering zal zijn.

Vanochtend in het ziekenhuis verrast met een bezoek van de oncoloog van Nina uit Utrecht. Wat een bevlogen arts zeg, deze betrokkenheid doet ons erg veel goed.

Vanmiddag papa bij Nina en mama naar de jongens. Met de jongens gaat het goed. Ze zijn het zat en terecht. Beide geven aan dat zij Nina missen en haar in het echt willen zien, maar ook zeggen zij geen zin te hebben om helemaal naar het AMC te moeten rijden. Ze zijn wat sneller verdrietig, zijn wat sneller boos, maar dat is begrijpelijk voor de situatie en daar hebben papa en mama ook last van. Wij bespreken dat ook met ze, nodigen ze uit om het erover te hebben (wat nog niet gebeurt). Vanavond extra geknuffeld en morgen weer een nieuwe dag…

2 gedachten over “Dag 4

  1. Marga

    Wens jullie allemaal veel sterke.
    Wachten op herstel duurt altijd te lang.
    Lisette, dank je wel voor deze blog.
    Om zo op de hoogte gehouden mogen worden, daar ben ik je heel dankbaar voor.❤

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *