Dinsdag kwam je eindelijk weer thuis! Jippie! Gelukkig had je woensdag nog vrij van school door een studiedag, waardoor je alle tijd had om te spelen met je eigen spulletjes. Helaas kon zwemles even niet doorgaan vanwege de hechtingen. Maar dansles ging gelukkig wel door!
Donderdag eindelijk weer naar school, want dat mis je wel heel erg. In het ziekenhuis wel met klassecontact gedaan, fijn dat het bestaat, maar via het scherm komt de drukte van de klas dubbel zo hard binnen.
Helaas vrijdag alweer niet naar school, daar was je wel boos over! Maar mama had uitgebreid gebeld met de oncoloog over wel of niet terug plaatsen van de porth a cat (pac = aanpriklijn), er waren voors en tegens. Uiteindelijk besloten het wel te doen en zo werd mama al vrij snel daarna gebeld met een telefoontje dat je volgende week woensdag al voor ok mag, alleen dan moet je wel nog even op vrijdag gezien worden door de anesthesist. Oma gaat mee en dat maakt een hoop goed! Het praten met de arts vindt je, terecht, heel saai. Maar oma leert je ondertussen haken en zo heb je aan het einde van het gesprek een ketting voor ijsbeer gemaakt!
Het weekend verloopt wat rommelig, maar daar trek jij je niets van aan! Je krijgt van opa een nieuwe rugzak, want die wil je graag voor mee naar school. Om net als de andere kindjes een broodtrommel en beker in te stoppen. Bij jou niet gevuld met iets te eten of drinken, maar een fidget waar je even mee kan ‘spelen’ als de andere kinderen gaan eten. De rugzak gaat vervolgens overal mee naar toe en lijkt wel vast geplakt aan je rug!
Ook meten we nog even je kanjer kralen ketting, ruim 24 meter inmiddels al! Inmiddels doen we niet meer voor elk iets een kraal, dat wil je niet meer. Je wilt alleen maar een kraal voor de dingen die niet meer dagelijks/wekelijks zijn, dus de ziekenhuis bezoeken en de handelingen aldaar. Dat geeft jou nog steeds kracht. Ook heb je inmiddels een mooie ketting gemaakt met kralen die voor jou speciaal zijn, die je om je nek kan dragen. Want 24 meter steeds mee naar het ziekenhuis is een beetje te zwaar.
Helaas ook veel buikpijn, vooral na het geven van de voeding. In het ziekenhuis hadden we weer even onze eigen voeding. Maar thuis weer de alternatieve… Zal je dan toch niet tegen de alternatieve voeding kunnen? Gelukkig hebben we weer een paar dozen van je eigen voeding ontvangen, dus nu snel terug daarop en duimen dat het hiermee over is! En duimen dat er binnenkort niet weer problemen zijn met leveren. Oh en als we dan toch aan het duimen zijn, dan ook maar duimen dat woensdag de operatie door gaat en zonder problemen verloopt. Geen leuk iets, maar dan is het maar gebeurt!