Deze week ging sneller dan wij met onze ogen konden knipperen, althans voor ons gevoel.
Nina en de jongens hadden maandag lekker vrij, studiedag. En omdat er 3 kids winterjassen nodig hadden en mama winterjassen online kopen maar niets vindt, gingen wij dus op tijd richting Alkmaar. In 3 uur tijd waren wij 3 winterjassen, de nodige winterkleding rijker, vele euro’s armer. Nina gaf goed aan dat het voor haar genoeg was geweest en dat zij moe was. Snel naar huis dus! Het was een goed idee om zo op een gewone maandag te gaan, want nu was het lekker rustig in de stad en hadden wij alle ruimte om ons aan de corona maatregelen te houden.
De rest van de week gingen Nina en de jongens gewoon naar school. Nina lijkt echt te bruisen van energie en komt ook nog vol energie uit school. Fijn om te zien! Wel wordt zij wat gehinderd door het infuuskastje, wat aan haar hangt. Het is zwaar, onhandig en vaak in de weg, maar Nina hoor je niet.
Op school ook de schoolfoto’s. Deze week allemaal individueel op de foto. Mama heeft uiteraard een idee over wat er aangedaan moet worden, maar 3 man sterk is het daar niet mee eens. Lekker zo’n eigen willetje van alle 3 ;-)! Nina kiest uiteindelijk een roze rokje, met donkerblauw shirt met een pailletten hart erop. Ene kant van het hart is roze, perfect dus bij de rok, maar nee Nina zegt: “Mama je bent er toch niet bij op school, dus ik doe lekker het (gele) panter hart”!
Na schooltijd gaan Nina en mama elke middag kastantjes van het plein voor rapen. Een grote berg is inmiddels verzameld en oma komt mee helpen knutselen. De jongens doen al snel enthousiast mee, want oma heeft wel heel handig gereedschap om gaatjes in de kastantjes mee te boren. Voor oma wordt het af en toe lastig om netjes afstand te houden, maar het is ook fijn om te zien dat iedereen zo geniet! Dex vraagt ’s avonds of oma heel snel weer komt om te knutselen, want hij wil nog een heel leger van poppetjes maken.
De jongens starten deze week ook weer met de Zilveren Maan, dit is een groep voor jonge mantelzorgers. Twee jaar geleden hebben zij hier ook aan deel genomen en ook nu gaven de mannen aan dat zij het fijn vonden hier weer naar toe te gaan. Ze hebben daar een afspraak gemaakt dat zij buiten de groep niets mogen delen, dus papa en mama krijgen niets, maar dan ook niets te horen. Ook niet wat voor spelletjes of opdrachten zij gedaan hebben. Een geheim is dus veilig bij deze 2 ;-)!
Nina hoeft vrijdagmiddag pas voor controle naar het AMC. De longverpleegkundige Nina haar luchtwegen beoordelen, sputumkweek is weer afgenomen. Haar sonde werd vervangen en de PAC naald werd vervangen. Deze laatste 2 dingen zijn niet Nina haar favoriete bezigheid, 2 nare handelingen waarbij zij totaal de controle kwijt raakt. Helaas moet het gebeuren.
Wel fijn dat de oncoloog na afloop nog even belt en ook laat weten dat de bloedwaarden ten opzichte van vorige week verbeterd zijn. Nu even 2 weken niets! Behalve dan volgende week thuis de pac naald verwijderen als de antibiotica kuur klaar is.
Helaas waren die 2 weken Nina niet gegund. Op zondagochtend blijft Nina hangen achter haar infuuslijn en de pac naald gaat eruit. Snel naar het AMC dus om deze te vervangen. Omdat het zondagochtend is, is het gelukkig erg rustig op de weg en ook in het ziekenhuis. Nina vindt het maar gek dat er om 08.15 uur niemand in het ziekenhuis te zien is. De zuster is een bekende en heeft ook alle tijd, hierdoor kan Nina helemaal zelf aangeven wanneer zij toe is aan de volgende stap in het proces van naald verwisselen. Opvallend hoe goed dit werkt en met veel minder stress voor Nina. Al blijft het stom en pijnlijk. Daarna maar snel een ‘stomme dag’ kraal halen voor aan de kanjerketting.
Dex gaat dit weekend voor het eerst in zijn leven op kamp, met de atletiek. Gewoon op de baan zelf, slapen in grote tenten. Dex heeft er mega veel zin in! Papa brengt hem weg en moet het doen zonder kus, knuffel of ‘doei’, want Dex is al met zijn vrienden weg. ’s Avonds wordt mama gebeld, een snikkende Dex aan de telefoon. Hij wil naar huis! Niets voor Dex, want die gaat altijd overal slapen. Maar later hoort mama dat een paar grotere jongens Dex en nog wat jongens aardig bang hebben gemaakt met enge gezichten maken, zaklampen etc. De atletiekbaan ligt midden in het bos en het is daar aardedonker. Dus Dex durft niet meer. Het is inmiddels al na 22u dus snel Dex thuis in bed gelegd, waar hij als een blok in slaap valt. De volgende ochtend om 07u met moeite hem wakker gekregen. Want ja om 07.30 uur moet hij zich weer melden op het kamp. Samen met een ander jongetje, wat ook uiteindelijk thuis ging slapen, bracht mama ze weg voor nog een mooie afsluitende ochtend met elkaar. En bijna niemand had gemerkt dat Dex er niet geslapen had!
En zo vloog deze week dus voorbij! Tot volgende week weer!
