Boys on Holiday

De afgelopen week was eigenlijk wel rustig, letterlijk dan! Want de jongens waren met opa en oma en de bus heerlijk vertrokken naar een camping in de buurt van Geldermalsen. En wat hebben zij het heerlijk gehad zeg! Het weer werkte ook goed mee, dus er kon elke dag gezwommen worden en het buiten leven is altijd goed. De jongens wonnen met rumikub van opa en oma, de 30 meter lange glijbaan deden ze wel 30x per dag aan (als het niet vaker was) en ook kwamen papa, mama en Nina dinsdag langs op de camping. Wat een gezelligheid met elkaar!

Bij het afscheid had Nina het wel zwaar, inmiddels was zij dikke vriendinnen geworden met het hondje van de overburen. Deze kwam haar steeds begroeten en knuffelen. Tranen met tuiten de hele weg terug, zelfs de cavia’s mochten omgeruild worden voor zo’n hondje, als zij maar zo’n lief hondje zou krijgen! Helaas weinig kans voor Nina….

Thuis werkte papa hard op de zolderkamer in de warmte. Zijn collega’s zullen wel denken als zij die achtergrond zien bij videobellen, want papa zit echt op de zolder en dus met troep op de achtergrond! Mama heeft beloofd dat zij dit eerdaags anders zal organiseren, zodat papa een betere werkplek heeft. Voordeel van thuis werken is wel gezellig lunchen met elkaar en aan het einde van dag even plonsen in het zwembad in de tuin.

Woensdag gaan Nina en mama weer naar het AMC voor controle. De oogarts komt nog even langs en is tevreden, ook de longarts is niet ontevreden. Maar helaas nog steeds wel veel slijm hoorbaar, maar Nina kan het goed ophoesten en het lijkt al dunner te worden. De bloedwaarden zijn min of meer hetzelfde als de week ervoor, dus de dabrafenib (‘chemo’) gaat van 50% naar 60% opgehoogd worden. Volgende week zien wat dat doet met de bloedwaarden. Papa en mama proberen los te laten dat wij niet weten of het nu allemaal wel goed werkt op de tumor.

Nina en mama gaan nog naar de logopediste, want deze is weer terug van vakantie. Nina keek erg uit naar deze afspraak en terecht, want de logopediste vond dat Nina al veel sterker weer was geworden in de 3 weken afwezigheid. Zij vond de scheefstand van haar gezicht ook minder en veel sterker in haar mond motoriek. Voor papa en mama is dat moeilijk te beoordelen, want wij zien Nina elke dag, maar wat fijn dat anderen deze vooruitgang wel zien. En zo mag Nina van een cracottes van 2×3 cm naar een hele cracottes, nibbits mogen er gesnoept worden en zelfs een lolly mag Nina. Deze laatste niet de favoriet van papa en mama, maar de logopediste gaf aan dat dit juist goed is voor het trainen van de mondmotoriek, nou vooruit dan maar en wat geniet Nina hier allemaal van zeg!
En de diëtiste geeft aan dat Nina nu van 3 naar 2 porties op een dag kan, omdat zij zoveel calorieën zelf nu tot zich neemt. Dat scheelt weer een uur gewicht op haar ruggetje. Voor Nina is dat heel fijn, nu hopen dat zij in de toekomst ook weer gezonde dingen gaat waarderen en eten, zodat zij ooit helemaal zonder sondevoeding. Maar dat is toekomst muziek!

Papa en mama hadden nog een klein jubileum, al weer 11 jaar getrouwd! Vorig jaar op ons fantastische trouwfeest een heel leuk cadeau gekregen van lieve vrienden en dit weekend daar maar eens gebruik van gemaakt: met de gezinnen een dagje naar Oud Valkeveen, een speeltuin in Naarden. Het was van te voren even de vraag of het niet te warm zou zijn, hoe dat corona technisch toch allemaal moest. Maar gelukkig ging dat allemaal goed. Bepakt en bezakt betraden wij met elkaar het park, mama vond ons echt een soort tokkies met al die spullen, maar uiteindelijk viel het in het niets bij wat andere families bij hun hadden. Een mooi, schaduwrijke plek werd opgezocht en na het installeren, vertrokken de oudste 4 kids met elkaar als een soort 4 musketiers om vooral heel veel plezier te maken. Tussendoor kwamen zij af en toe even een fles water leegdrinken, boterham te eten en met de volgende boterham in de hand weer het park in te gaan. Er werd gezwommen in het meer om even af te koelen en hup weer het park in. De 2 kleintjes, Nina en Mats gingen met of de papa’s of de mama’s het park in. Hierdoor hadden de papa’s en mama’s om beurten ook even tijd om te chillen. De rijen waren niet al te lang voor de attracties voor de kleintjes en we zijn maar een ontelbaar keer op het konijn of paard geweest ;-)! Nina en haar vriendje gingen nog samen in het treintje, de papa’s mochten niet mee in de trein en ach wat kan er gebeuren, treintje komt van zelf weer langs het stationnetje. Er was alleen even niet tegen de papa’s verteld dat iedereen bij de volgende halte moest uitstappen. Dus ook Nina en haar vriendje, dus daar stapte een 5 jarige en 3 jarige samen uit de trein. Wat een geluk dat de grote broers 2 bekende koppies hadden gezien in de trein en daarom naar het treinstation liepen. Veilig en wel hebben deze 3 toppers de 2 weer terug gebracht naar de papa’s, waarna deze uiteraard even bij de machinist zijn gaan klagen! Nina was kapot van dat stuk lopen, nog beetje beduusd kwam zij terug bij mama en vertelde haar verhaal. Dit zal nog lang indruk hebben in haar hoofdje! Gelukkig allemaal goed afgelopen! En na een hele lange, plakkerige en super gezellig dag, allemaal weer huiswaarts. Het eerste wat Dex en Max in de auto zeiden: Het was echt een super leuke dag!

En zo is er weer een week voorbij gevlogen. Dan te bedenken dat volgende week als mama de blog schrijft, de kids de volgende dag weer naar school moeten. Dat er naast een blog schrijven op zondagavond, ook nog broodtrommel gepakt moeten worden, melkbekers klaar gezet moeten worden en niet vergeten de wekker zetten! Gelukkig hebben de kinderen nog een week vrij, wel zo fijn met de warmte!