De 6 weken schoolvakantie zijn voorbij gevlogen, maar helemaal onze laatste week, want we waren toch nog een weekje weg met z’n allen. Mama was aan het begin van de vakantie erg verdrietig, toen zij ene na het andere bericht kreeg van vriendinnen dat zij op vakantie gingen. Met z’n allen thuis zijn, voelde voor mama toch niet als vakantie en daarom is papa achter zijn laptop gekropen en kon na anderhalf uur zoeken opgelucht ademhalen: er was toch nog een vakantiehuisje vrij, in Doorn!
Op de trouwdag van papa en mama moest papa eerst nog even voor zijn werk weg, mama pakte ondertussen alle laatste spullen en om 14.00 uur reden wij richting Doorn. In 2 auto’s wel te verstaan, want helaas past het niet in één auto met alles wat wij voor Nina nodig hebben. Nina gezellig bij papa en de jongens gezellig bij mama. Nou ja gezellig, mama let op de weg en luistert radio en de jongens lezen de Donald Duck! Vlak nadat wij de snelweg af waren gegaan, reden wij een berg op, tussen de naaldbomen en vervolgens op een onverhard pad. Waren wij nu in Nederland of toch ergens in Zuid-Frankrijk? Door de temperatuur kon je ook al twijfelen, want het was tropisch warm. Maar echt, wij waren in Nederland, op een uurtje rijden van huis.
Het was een prima huisje, voldoende ruimte, schaduwrijk, grote tuin en een zwemvijver op het park waar het nooit druk was. Vorige week schreef mama al dat wij met vrienden op pad waren gegaan. Verder zijn wij die week nog een klein rondje wezen wandelen, gemidgetgolfd en zijn wij nog een bezoek gaan brengen aan de piramide van Austerlitz. In de ochtend en/ of in de middag gingen wij vaak even zwemmen, of de jongens gingen nog even na het avondeten. En op het heetst van de dag zaten wij vaak met alle ramen, deuren en gordijnen dicht in het huisje, want dat was het koelste. De jongens hebben genoten, Nina ook, maar wat had zij het zwaar met het warme weer.
En nog heeft Nina het zwaar! Dat mama deze blog schrijft regent en onweert het eindelijk even flink en hopen papa en mama heel erg dat het eindelijk eens gaat afkoelen voor Nina. Papa en mama horen ook van de verpleegkundige die voor de nacht komen en van de longverpleegkundige dat veel kindjes met dezelfde longproblemen veel problemen hebben met de warmte. Nina redt het in de nacht niet zonder zuurstof ondersteuning. Wat niet mee helpt is dat het rhino virus ook weer de kop op steekt bij Nina. Overdag gaat het, maar ook dan heeft Nina het zwaar. Deze week heeft zij elke dag wel een keer een aanval van breath holding gehad (buiten bewustzijn raken), een combinatie van veels te warm hebben en even een pijn moment, omdat zij zich stootte of iets. Gelukkig komt Nina bij zo’n aanval snel weer bij, maar leuk is anders!
En zo was de vakantie er dus eentje met een randje. Het is dat de accommodatie verder fijn was en dat de kinderen zo genoten hebben, maar ontspannen was het niet voor papa en mama. Continue op ons hoede of Nina het nog wel ging redden. Zelfs die ene keer dat wij uit eten gingen, lees om 16.30 al aan tafel zodat Nina wel op tijd naar bed kon en om 17.45 uur moet papa zijn biertje achter over slaan en met Nina snel terug naar het huisje, waar zij van de warmte en vermoeidheid achterover van haar potje af valt. Wat een pech, gelukkig wel snel in slaap daarna…..
Afgelopen zaterdag nog wel haar kinderfeestje gehad. Wat heeft zij genoten! Drie van haar vriendinnetjes kwamen met super leuke cadeautjes aan en de meiden hebben eerst geknutseld, met dank aan de voorbereiding door oma! Uiteraard moest er ook nog gezwommen worden in ons zwembad en daarna was het echt tijd om naar huis te gaan.
Vanochtend nog even 2 uurtjes naar het strand, genoten van de golfen. En hopelijk heeft de zeelucht wat goeds kunnen doen voor Nina haar luchtwegen. Morgen dan weer naar school! Alles staat klaar, de jongens hebben niet zoveel zin en ook weer wel. Nina heeft mega veel zin om naar school te gaan en ook om woensdag weer naar ballet te gaan. Geen idee of ze het gaat volhouden, school, ballet etc. We zullen zien! Wordt vervolgd…
