Jarig

De zomer was de eerste helft af en toe ver te zoeken. Maar onze zomer kinderen worden ondanks dat het af en toe wel herfst leek, toch echt weer een jaartje ouder! Maar ook dit jaar ging dit weer niet zonder zorgen.
Waar papa in juni al flink gegrepen was door een virus, kwam die in juli bij jou aangewaaid. We waren er al bang voor. Op dinsdag avond zei je al: “Ik denk dat ik verkouden wordt”. Je neus zat ineens verstopt. En helaas zette het door en had je ook veel zuurstof behoefte en later ook hoge koorts!

En zo haalde mama Dex vrijdag nacht op van zijn reisje naar Kent met school. En toen hij hoorde dat jij niet tof was, was het eerste wat hij zei: “En onze verjaardag zondag dan?”. De angst bij jullie dat iets leuks niet door kan gaan, is nog steeds groots aanwezig. Maar we hebben het door laten gaan. En gelukkig was het die dag wel zomers weer. De visite naar buiten. En jij binnen op de bank met een dekentje. Afwisselend zat de visite gezellig bij jou! Je genoot! Werd goed verwend met allemaal cadeaus van je lijstje!
Papa en mama waren na afloop kapot! De zorgen om jou, zien dat je temperatuur stijgt tot boven de 40 graden. Het deed ons geen goed.

Gelukkig was je maandag, op je echte verjaardag, goed genoeg om met de verpleegkundige naar school te gaan om te trakteren en daarna de musical van Max te zien! Papa en mama hadden hem de week ervoor al gezien en hadden genoten van onze drummer Kick!

En waar jij nog wilde plannen had voor de laatste schoolweek, ging er maar vrij weinig van door. Afscheid van zwemmen, wat toch even anders ging. Maar met de zuurstof concentrator in een emmer ter bescherming van het water. Jij in het stoeltje. En je broers gezellig mee, werd het toch nog leuk. Met veel moeite je broer nog uitzwaaien! Want die heeft groep 8 en is de basisschool verlaten! En verder vooral niets doen, uitzieken!

Mama had inmiddels al contact met de longarts. Helaas onze eigen op vakantie en je merkt dat het toch prettiger overlegd als de dokter jou kent. Maar deze dokter deed weg haar best. We hielden contact. Je sputum ging op kweek en verder maar afwachten! En zo begon de zomervakantie! Gelukkig voelde je je op de eerste dag niet meer ziek. Wel had je nog veel zuurstof nodig. Daarom toch besloten met een hele sterke antibiotica te starten. Want er huizen nog steeds twee bacteriën in je, die resistent zijn tegen heel veel antibiotica’s.

Gelukkig kon de zuurstof deze week ineens beetje bij beetje afgebouwd worden! En voelde jij je goed genoeg voor een dagje uit! Met oma en Dex gingen wij naar Paleis Noordeinde! Je hebt genoten! Je wilde nog wel 100x door het Paleis!

De volgende dag moest je naar het Prinses Maxima centrum voor controle. Je hebt je weer stoer gedragen! Max wilde graag mee, en zag dat er water ballonnen gevecht was. Alleen hij was al snel zo doorweekt, dat hij de rest van de tijd moest wachten op ons in de auto! Foutje 🤣!
Ook moesten wij afscheid nemen van onze oncoloog die met pensioen gaat. Al 5 jaar betrokken bij ons. Zij kent jou door en door! Zij heeft jou op je slechts gezien. Op de momenten dat niemand het meer snapte. Ze was er altijd voor ons, luisterde altijd naar ons en zelfs naar mama haar gekke hersenspinsels. En tot op de dag van vandaag bleken die altijd te kloppen. De nieuwe oncoloog was er ook, het komt vast goed, maar team Nina is wel even wankeltjes nu!

Gelukkig kan de nieuwe oncoloog ons de volgende dag bellen met goed nieuws: de tumor is stabiel! Geen groei, geen verandering van aankleuring, gewoon geen veranderingen! En wat was de arts verbaasd toen wij vertelden dat jij die ochtend eindelijk weer van je zuurstof af overdag! Die had zij niet zien aangekomen, op basis van hoe jouw longen de dag ervoor klonken!
En gelukkig dat jij iedereen af en toe zo laat verbazen, want het herstel zette zo door en kon jij eindelijk echt gaan genieten van even niets hoeven, geen school en geen verplichtingen!

Fijne zomer!